/"Biz alıştık yalana, dolana...
Hiç şaşırmadım sırtımızdan vurana...
Sakın adres sormayın...
Çünkü burası 'yalan' dünya"/
Yaşam, bir film şeridi gibidir...
Dönmeye başlar ve biter: Son!
Filmin Adı: Yalan Dünya
Oynayanlar: Hayata Küsen İki Genç
/Gerçek Bir Yaşam Hikayesi/
5- 6 yaşlarında iki çocuk koşuşturuyor sokakta; biri erkek, biri kız...
Beraber yiyorlar, beraber içiyorlar, aynı okulda okuyorlar...
Büyüyor, gelişiyorlar...
Bir aşk başlıyor aralarında!
Üniversite sıraları, mezuniyet ve yaşam mücadelesi...
İkisi de fakir aile çocuğu, evlenecekler ama; ne ile?
Para yok...
İş bulmak için koşturuyorlar...
Kapılar kapanıyor yüzlerine:
Yok...Yok... Yok...
Sözler veriliyor...
Bugün - yarın derken; hayalleri yıkılıyor, ümitlerini kaybediyorlar!
"Hallederiz" diyenler kayboluyor ortadan...
Oturuyorlar, seyrediyorlar yalan dünyanın insanlarını uzun uzun...
Yapmak istediklerini hatırlıyorlar, gözlerini kapayarak...
Düşten uyanıyorlar bir anda.
El ele tutuşuyorlar yürüyorlar kararlı adımlarla;
gökyüzüyle birleşen mavi denize doğru...
Birbirlerine bakıyorlar ve sıkı sıkı kucaklaşıyorlar "Son Veda" gibi...
Tekrar dönüp;
koşuşturan insanları, çocuklarının elinden tutmuş gezenleri, balık tutanları izliyorlar çaresiz!
İkisininde gözlerinden yaşlar süzülüyor ; elleri birbirine kenetlenmiş vaziyette...
Son iki adım...
Bağrışan insanlar...
Kayalıklara doğru vuran dalga sesleri...
Ambulans;
yerde iki gencin cansız bedenleri...
İnceleme yapan polis, gencin üzerinden çıkan mektubu okuyor:
"BİZ ALIŞTIK YALANA, DOLANA
HİÇ ŞAŞIRMADIM SIRTIMIZDAN VURANA...
SAKIN ADRES SORMAYIN!...
ÇÜNKÜ BURASI YALAN DÜNYA"
/S o n/
GÜNCEL
Sayfa başına git