Rapora göre Ocak’ta en az 141 işçi yaşamını yitirdi.
Hayatını kaybeden işçilerle ilgili raporda şu bilgiler yer aldı:
141 emekçinin 120’si ücretli (işçi ve memur), 21’i kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
Ölenlerin 2’si kadın işçi, 139’u erkek işçi.
2’si 14 yaş ve altında olmak üzere 5 çocuk çalışırken can verdi.
Savaş nedeniyle yurtlarından gelen 10 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi.
Mülteci/göçmen işçilerin 5’i Suriyeli, 2’si Afgan, 2’si Pakistanlı ve 1’i Tacik.
Ölümler en çok inşaat, tarım, metal, taşımacılık ve belediye/genel işler işkollarında gerçekleşti.
En fazla ölüm nedeni yüksekten düşme, trafik/servis kazası ve ezilme/göçük.
En çok iş cinayeti İstanbul, Bursa, Antalya, Kocaeli, Konya, Adana, Aydın ve İzmir’de yaşandı.
Ölenlerin 11’i (yüzde 8) sendikalı işçi, 130 işçi ise (yüzde 92) sendikasız. Sendikalı işçiler gıda, madencilik, metal, enerji, taşımacılık ve belediye işkollarında çalışıyorlardı.
İSİG, raporun sonuç bölümünde şu ifadeleri kullandı:
“Savaşın örtemediği gerçek, yana yakıla büyüyor. İş cinayetleri ve meslek hastalıkları artıyor, işsizlik ve borçlar büyüyor, işçilerin örgütsüzlüğü had safhada. İşçiler ya umudunu kaybediyor ve yaşamlarına son veriyor ya da direnişin yeni biçimlerini bulmaya çalışıyor...
“İşçi sınıfı tam da bu noktada örgütlenmeli, birlik ve dayanışma içinde olmalı, işçi sınıfının evrensel değerleri olan eşitlik, özgürlük, kardeşlik ve barış için örgütlenmeli.”
GÜNCEL
Sayfa başına git