Söz konusu anlaşmayı değerlendiren Cem Küçük, "Anlaşmanın nesini beğenmiyorsunuz?" diye sordu.
İŞTE CEM KÜÇÜK'ÜN YAZISI:
Anlaşmanın nesini beğenmiyorsunuz?
Suriye’deki YPG ile Şam yönetimi arasında anlaşma imzalandı. İki gündür bu anlaşma çok konuşuluyor. Beğenen de var, beğenmeyen de.
Şimdi Suriye’deki PKK varlığı için, “Onlar petrolü kontrol ediyor” diyorlardı. Ne oldu? 4. madde açık değil mi?
“Kuzeydoğu Suriye’deki kurumların entegrasyonu: Bölgede faaliyet gösteren tüm sivil ve askerî kurumlar Suriye yönetimine bağlanacak. Sınır kapıları, havaalanları, petrol ve gaz sahaları da dâhil olmak üzere, tüm kritik noktalar merkezî yönetimin kontrolüne alınacak.”
Bütün petrol ve gaz sahaları merkezî yönetimde olacak. Ayrıca havaalanları ve sınır kapıları da... Ellerindeki en büyük koz alınmış oldu...
5. maddeye bakalım: “Mültecilerin dönüşü: Suriye’den ayrılan mültecilerin ülkelerine güvenli şekilde dönmeleri sağlanacak ve devlet tarafından korunmaları garanti altına alınacak.”
Türkiye’den ve başka ülkelerden dönecek olanların güvenliği sağlanmış oldu.
Burada anlaşmanın 2. maddesi de çok tartışıldı: “Kürt toplumunun statüsü: Kürtler, Suriye devletinin asli bir bileşeni olarak kabul edilecek ve vatandaşlık ile anayasal hakları garanti altına alınacak.”
Suriye’de yaşayan Kürtler bu maddeyle anayasal olarak kimlik kazandılar. Kuzey Irak gibi yönetimde temsil edileceklerdir. Ben Türkiye açısından olumlu görüyorum.
Celal Talabani ve Mesud Barzani Kürt siyasetinde iki önemli figürdü. Barzani, Kürdistan Demokrasi Partisi lideriydi. Talabani 1975’te Kürdistan Yurtseverler Birliği’ni kurdu. Özal’a kadar bu iki isim de Türkiye tarafından makbul görülmüyordu. Saddam Hüseyin’in kimyasal gaz kullandığı Halepçe katliamı sonrası Barzani bize, Talabani İran’a yakınlaştı...
2003 Amerika’nın Irak’ı işgali sonrası işler iyice değişti. Talabani 6 Nisan 2005’te Irak Meclisi tarafından cumhurbaşkanı seçildi. Kuzey Irak yönetimi de Barzani’ye kaldı.
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ
GÜNCEL
Sayfa başına git